Piotr Rosiński ur 1972 Łodzi
Specyficzne poczucie wyobcowania i osamotnienia widoczna jest we wszystkich zdjęciach Piotra Rosińskiego.Zdjęcia, Rosińskiego są fragmentami a jednak postrzegając je całościowo układają się w zwartą historię dając iluzoryczny obraz rzeczywistości, którą należy odczuć i zrozumieć. Pozwalają, aby chwila zmieniła się w trwanie w wyimaginowanym świecie wytworzonym z emocji. Przemijanie, tęsknota, niepokój, rozpad ,jak również wrażliwości i spokój to wszystko należy do szerokiego spektrum odczuć i wrażeń, które wszyscy przeżywamy a sam autor zmusza nas jedynie do ich nazwania.
A.Stankiewicz